Decyzja w sprawie układu – głosowanie wierzycieli nad propozycjami układowymi dłużnika
Decyzja wierzycieli dotycząca układu to istota każdego postępowania restrukturyzacyjnego. Wierzyciele decydują, czy np. wyrażają zgodę na rozłożenie spłaty swoich wierzytelności na raty, umorzenie części wierzytelności głównej, zrzeczenie się odsetek itp. Jeżeli wierzyciele nie wyrażą zgody na układ, to cała restrukturyzacja zakończy się niepowodzeniem, a w konsekwencji niewykluczone, że dłużnik będzie musiał wystąpić z wnioskiem o ogłoszenie swojej upadłości. Dlatego tak ważne jest odpowiednie przygotowanie propozycji układowych.
Propozycje układowe
Propozycje układowe należy w skrócie określić jako proponowane przez dłużnika ustępstwa ze strony wierzycieli, obrazujące poziom zaspokojenia adekwatny do możliwości finansowych dłużnika. Propozycje układowe są odrębnym dokumentem, który przygotowywany jest wspólnie przez nadzorcę układu oraz dłużnika.
Artykuł 156 prawa restrukturyzacyjnego przedstawia przykładowe wyliczenie propozycji układowych.
Restrukturyzacja zobowiązań dłużnika obejmuje w szczególności:
1) odroczenie terminu wykonania;
2) rozłożenie spłaty na raty;
3) zmniejszenie wysokości;
4) konwersję wierzytelności na udziały lub akcje;
5) zmianę, zamianę lub uchylenie prawa zabezpieczającego określoną wierzytelność.
Jak zostało wskazane wyliczenie sposobów restrukturyzacji zobowiązań dłużnika zawartych w propozycjach układowych ma charakter przykładowy. Dopuszczalne jest przedstawienie i przyjęcie dowolnych propozycji układowych, byleby pozostawały w zgodzie z innymi przepisami prawa.
Ograniczenia dotyczące propozycji układowych
Dłużnik w propozycjach układowych jest ograniczony jedynie w stosunku do zobowiązań z tytułu składek na ubezpieczenie społeczne, na Fundusz Pracy, Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, Fundusz Emerytur Pomostowych, z tytułu składek na własne ubezpieczenia społeczne i ubezpieczenia zdrowotne dłużnika oraz innych zobowiązań dłużnika wobec Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Co do wspomnianych wierzytelności propozycje układowe mogą jedynie obejmować rozłożenie na raty lub odroczenie terminu płatności. Oznacza to tyle, że sprzeczne z prawem będą propozycje układowe przewidujące redukcję wspomnianych wierzytelności
Wierzytelności zabezpieczone hipoteką
Propozycje układowe wobec wierzyciela, którego wierzytelność zabezpieczona jest hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską przewidują pełne zaspokojenie jego wierzytelności (wierzytelność główna wraz z należnościami ubocznymi)
bądź przewidują zaspokojenie tegoż wierzyciela w stopniu nie niższym od tego, jakiego może się spodziewać w przypadku dochodzenia wierzytelności wraz z należnościami ubocznymi z przedmiotu zabezpieczenia, w terminie określonym w układzie, to jego wierzytelność jest objęta układem bez konieczności wyrażania przez tego wierzyciela zgody.
Przekładając powyższe na bardziej zrozumiałe 😉 : dłużnik chcąc objąć układem wskazanego powyżej wierzyciela, może zaproponować mu odroczenie płatności w ratach, jednakże w odniesieniu do 100 proc. wierzytelności bądź w zakresie procentowym (lub wyższym) odpowiadającym wartości przedmiotu zabezpieczenia. W przeciwnym wypadku wymagana jest zgoda wierzyciela na objęcie go układem.
Przykład propozycji układowych
Grupa 1 – Wierzyciele publicznoprawni – wierzyciele posiadający wierzytelności z tytułu podatków lub innych danin publicznych;
a. Spłata łącznej sumy wierzytelności – lecz nie więcej niż 30 000 zł (trzydzieści tysięcy złotych) nastąpi w 6 równych ratach, przy czym
spłata pierwszej raty nastąpi w terminie 3 miesięcy od dnia, w którym nastąpiło stwierdzenie prawomocności postanowienie o zatwierdzenie układu, raty będą płatne do 10 dnia każdego miesiąca;
b. Redukcja o 25% (dwadzieścia pięć procent) łącznej sumy wierzytelności przekraczających kwotę 30 000 (trzydzieści tysięcy złotych) z
wyłączeniem wierzytelności wskazanych w art. 160 Pr Rest
c. Spłata niezredukowanych wierzytelności, o których mowa w lit. b powyżej nastąpi w 100 (sto) miesięcznych ratach, płatnych na koniec
każdego miesiąca, przy czym pierwsza rata płatna będzie na koniec drugiego półrocza następującego po półroczu, w którym nastąpiło
stwierdzenie prawomocności postanowienia o zatwierdzeniu układu, a wysokość każdej z rat będzie równa.
Głosowanie nad układem
Przedsiębiorca w restrukturyzacji ma do wyboru dwa sposoby głosowania nad układem: zbieranie głosów i zgromadzenie wierzycieli.
Pierwszy sposób polega na tym, że to nadzorca układu będzie pozyskiwał stanowisko wierzycieli w trybie zbierania głosów. Nadzorca układu będzie podejmował niezbędne czynności i starania, aby zebrać jak największą liczbę głosów.
Drugim sposobem jest wyznaczenie terminu zgromadzenia wierzycieli, na które mogą oni się stawić i zagłosować ustnie bądź pisemnie.